Dışarıdan gelen kimsenin giremeyeceği yerler vardır. Gizli kulüpler, cemiyetler vs. Bazı arkadaş grupları da böyledir. Birbirini uzun zamandır tanıyan insanlar çoğunlukla sadece birbirleriyle vakit geçirirler bu yüzden yeni insanlara karşı soğuk, ilgisiz davranırlar.
Sosyalleşmek isteyen insanın çektiği eziyet bambaşkadır. İçinde bulunduğu soğuk yalnızlıktan çıkmak biraz olsun ısınmak istiyordur ancak bu çekirdek kitlelerden biri çıkıp elini uzatmaz. Çünkü o yalnız insanın bir önemi yoktur. Kendilerine yetiyorlardır. Yeni insan farklı da olsa merak uyandırmaz, ilgi çekmez. Ne benzerlikler ne de farklılıklar önem taşır. O insana ihtiyaç duyulmaz bu yüzden de arkadaşlığı önemli değildir. Üstelemek, kendini kabul ettirmeye çalışmak her zaman işe yaramayacağından çaresizce terk eder yalnız insan onları. Belki o grupla ortak yönleri vardı, iyi geçinebilir hatta çok yakın olabilirlerdi. Ama olmadı.
Sıcak evinde oturuyorken kaç kişi evsizleri düşünür ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder