Kış

Kışı severim. Doğaldır, temizdir. Klişe olacak ama karın değdiği her yer beyaz bir örtüyle kaplanır. Güzel bir görüntü olmasına rağmen bazı insanlar mecbur kalmadıkça bakmazlar. Soğuktan saklandıkları için kışı görmez, görmek istemezler.

İskandinav ülkeleri soğuk ülkeler ve çoğu insan bu yüzden oraya gitmeyi orada yaşamayı tercih etmiyor. Ama şu an gelişmiş olmalarının altında yine bu soğuk yatıyor. Eğitime ağırlık verdiler çünkü tarım yapmak ve sanayiyi geliştirmek zordu. Evlerini ona göre yapıyorlar, çocuklarını soğuğa alıştırıyorlar, polisler sarhoşlar donmasın diye alıp onları evlerine bırakıyorlar. Soğuk hayatlarının bir parçası olmuş. Belki bıkmışlardır ama yine de tadını çıkarabiliyorlar.

Bizde ise kış sevilmez. En basit nedeni insanların üşümesidir. Üşümeyi seven bir millet değiliz. Bir şekilde sıcak kalmak istiyoruz. Üzücü bir gerçek: Burada kış çoğu insana çileden başka bir şey vermiyor. Soğuk insanlara çok çektiriyor. Çünkü korunamıyor, gereken önlemi alamıyoruz. Kar yüzünden ulaşım zorlaşıyor. Bana bir şey olmaz deyip kar lastiği, zinciri takmayan, kaza yapıp ölenler, öldürenler; soğukta yürümemek adına toplu taşıma araçlarına binenler; doğalgazı açıp ısındıktan sonra çok tutmasın diye kısanlar; sobalı evde tek odada yatanlar, ısınmak uğruna karbonmonoksitten zehirlenenler var. Kışın tadını çıkartabilmek bir lüks gibi. Yoksul olan o kadar çok insan var ki, değil ısınmayı sıcak tutacak giysi bile alamıyorlar. Doğuda çocuklar okula o soğukta üstelik doğru düzgün giyinemeden gidiyorlar. Sadece Van'a bakarak bile ne kadar durumun ne kadar üzücü olduğunu görebiliyorsunuz.

Ben soğuğun güzel yanlarını gördüm, ama ne yazık ki herkes o kadar şanslı değil. Şimdi gel de insanlara kışın güzel bir şey olduğunu anlat. İnsanlara kar topunun, buzda kaymanın güzel olduğunu söyle.